van Te Anau naar Stewart Island

De volgende ochtend haal ik verse broodjes bij de supermarkt en maak ik een lekker ontbijtje voor Chauffeur Frans en mijzelf. We gaan onderweg picknicken.
We doen nog even wat boodschappen en halen pillen tegen zeeziekte want de oversteek naar Stewart Island kan heel ruig zijn. Bij de plaatselijke vvv boeken we alvast 2 excursies voor op het eiland want we willen zeker weten dat we mee kunnen.
We besluiten de toeristische route te rijden via Lake Manapouri naar Riverton.
Omdat we vandaag niet zoveel kilometers hoeven te rijden kan dat makkelijk. Het is weer prachtig mooi onderweg, we rijden parallel aan het fjordenland naar de kust.
We stoppen in Riverton een oud stadje met een goudverleden maar nu een beetje een alternatief plaatsje met wat galeries, tweede hands winkels, vintage shops, winkels met biologische producten.
Ik moet natuurlijk even kijken in het oude hotel en daar zit een galerie van een australische kunstenares blijkt. Ze maakt prachtige olieverfschilderijen met veel landschappen uit de buurt en met een Dali twist. Erg mooi. Ze heeft deze schilderijen ook af laten drukken op plexi glas maar dan in kleiner formaat. Prachtig en ik vraag haar wat ze moeten kosten. Ze zakt met de vraagprijs en zegt dan vervolgens dat er nog wat af kan als ik cash betaal. We vinden het allebei een mooi aandenken voor een redelijke prijs dus we gaan akkoord. Zij blij en wij blij. Ik geef haar de naam Jeronimus Bosch door omdat ik denk dat ze daar wat aan kan hebben. We nemen afscheid en zeg haar misschien tot ooit in Nederland op haar expositie met een Bossche inslag. Ge wit ooit nooit!!!
We rijden door naar Invercargill een grote plaats met mooie historische gebouwen. We zijn hier in schots gebied. Het ziet er aardig uit maar het is jammer dat veel gebouwen staan te verpauperen.
We zijn hier dan ook bijna op de zuidelijkste punt van het land en hoe zuidelijker hoe minder mensen. We rijden door naar Bluff waar we op de boot gaan naar Stewart Island. Daar aangekomen kunnen we parkeren op een bewaakt parkeerterrein, altijd fijn als je veel spullen in de auto moet achterlaten. We eten een broodje nemen een pil in en gaan richting havengebouw. We zijn vroeg maar wel zo prettig want je moet je bagage kwijt en je tickets ophalen .Nou de bagage kun je droppen in een soort stalen mega bak voorzien van nummer , dus dat moet je even onthouden.
Tickets worden geprint en we krijgen voor de terugreis 2 kassabonnen, mochten we die kwijt raken dan geen paniek want er is geen andere mogelijkheid aan ongemerkt aan land te komen dus ze nemen je ook mee terug zonder kassabon.
Dan komt de boot binnen en je denkt we gaan aan boord, maar eerst moet de bagage eraf en alle vracht en overige bagage er weer op. Over onze bagage bakken wordt een afdekhoes gespannen en vervolgens wordt alles met een kraantje vanaf de boot op het achterdek getild. Vervolgens worden alle ballen gezekerd zodat er niet kan gaan dansen over het dek tijdens de reis.
Eindelijk kunnen we aan boord. Dit stuk zee op de uiterste puntje van het zuidelijk eiland is zo onstuimig dat het in 90 % van alle oversteken het er nogal ruig aan toe gaat.
Het ziet er allemaal rustig uit vanaf de kant en het weer is prachtig. De kapitein verwelkomt ons en deelt tevens mee dat het een rustige overtocht wordt. Nou dat is een meevaller.
Tijdens de overtocht kan ik prachtige foto’s maken . We komen langs een aantal eilanden die nog steeds in bezit zijn van Maori’s en die kun je niet bezoeken. Tweemaal per jaar gaan de Maori’s aan land om Matten Birds te vangen. Dit zijn een soort zeemeeuwen maar dan helemaal zwart en de binnenzijde van hun vleugels zijn grijs. Deze zie je vooral in dit deel van het zuidereiland.
Wat ik ervan heb begrepen dat ze in het zand bereid worden en zijn smaken erg olieachtig.
Al snel komt Stewart Island inzicht. We worden hartelijk welkom geheten door Charlotte en als de bagage op de kade staat kunnen we vertrekken. Charlotte geeft ons een korte uitleg over het plaatsje Oban, wat waar te vinden is en brengt ons vervolgens naar onze accommodatie. Een prachtige kamer met balkon en uitzicht over de baai van Oban. Geweldig.
We beginnen met een pilsje op het balkon . Net voordat we naar buiten willen gaan zit er opeens een kaka(mega papagaai) op de rand van het balkon. Je mag ze voeren met fruit maar ik wil natuurlijk eerst een foto. Dat had je gedacht , voordat ik het weet is hij gevlogen . Wat een prachtig beest.
Al genietend van een pilsje en het uitzicht zien we opeens dat het al 19.15u. is en we moeten nog douchen en eten.
We besluiten te eten in het enige hotel op het eiland maar daar is de keuken na 19.30u. gesloten.
Geen nood want hetzelfde menu wordt hiernaast in de pub geserveerd. Bij binnenkomst is het erg druk en lawaaierig maar dat hoort erbij. We bestellen vis uit de oven en lekker flesje wijn en laten alles op ons afkomen.
Tijdens de overtocht zat er een groep cowboys aan boord die een vrijgezellen weekend op Stewart Island gaan vieren. Dat betekend vissen jagen en zuipen volgens Charlotte. De aanstaande bruidegom heeft een muts of hoofd op van een hert en een ketting met een kogel aan zijn been.
De groep zit dus ook in de pub te eten en de plaatselijke bevolking juint de mannen wat op.
De muziek in de pub kun je kopen door geld in te werpen en je favoriete nummers in te geven , een soort moderne juke box.
Volgens Charlotte misdragen deze groepen zich nogal eens. Maar de plaatselijke bevolking waarschuwt bij aanhoudend geluidsoverlast in de nacht. Helpt dat niet dan gaan ze op zoek naar deze personen. Die worden vervolgens van hun kleren ontdaan en aan een lantarenpaal vastgebonden en zo kun je ze dus de volgende ochtend aantreffen. Gelukkig gebeurd dit niet al te vaak maar wie niet horen wil moet maar voelen is het motto hier.
We raken an de prat met en local
Het eiland telt 380 bewoners en in de zomermaanden zijn er dat 1500.
De volgende ochtend slapen we uit (9.00u.) en gaan bij de supermarkt brood halen. Nou dat is een verrassing want bakken ze zelf een aantal soorten heel brood af. We nemen een meergranen brood mee dat nog warm is. Op ons balkon genieten we van een heerlijk ontbijt de zon en een prachtig uitzicht.
Om 12.30u. moeten we ons melden in de haven voor de Patersons Inlet cruise.
De cruise neemt ons mee nar verschillende baaien op het eiland en naar Ulva Island, dat is een beschermd natuurgebied en daar gaan we in groepjes met een gids aan land.
De baaien zijn prachtig met veel natuurschoon vogels en pinguins.
Een van de gidsen verteld uitgebreid over de geschiedenis van Stewart Island.
Dan gaan we naar Ulva Island. Dit is een regenwoud met veel vogels en vele soorten mos.
Het blijft lastig vogels te spotten, je hoort er voldoende maar zien is lastiger.
Het is geweldig te zien dat deze gidsen heel veel plezier hebben in hun werk.
Helaas is het tijd om terug te gaan.
Na de cruise melden we ons bij een ander kantoor waar we met een minibus en gids een deel van het eiland bezoeken. Wat zijn deze mensen trots op hun eiland als ze vertellen over flora fauna en geschiedenis.
Ik weet niet of wij hier zouden kunnen aarden want het is en blijft wel een klein wereldje, vooral in de winter.
Na een geweldige dag besluit ik lekker te koken en genieten we van het eten en de wederom een geweldig uitzicht. De volgende morgen moeten we om 6.15u. opstaan want we gaan met de boot van 8.00u. Nog even alles inpakken en lekker slapen.
Na een ontbijtje worden we weggebracht door Charlotte naar de haven. Ze verteld dat ze zwanger is dus weer een eilander meer, nou er blijken meerdere dames zwanger te zijn dus de teller komt uit op 389. We nemen afscheid van Charlotte en het eiland.
We vinden het spijtig dit paradijsje al zo snel te moeten verlaten maar het is niet anders.
Het is weer rustig weer maar onderweg zijn flinke mistbanken en omdat kleine vissersboten niet zichtbaar zijn op de radar klinkt de misthoorn vaak.
Om 9.00u. staan we weer met 2 benen op de kade . We halen de auto op en vervolgen onze weg naar Dunedin.Daarover volgende keer meer.