Van Bluff naar Dunedin

We besluiten voor Invercargill de Southern Scenic Route te nemen. Deze voert ons door The Catlins, een prachtig natuurgebied.
Bij het plaatsje Fortrose besluiten we dat het tijd is voor koffie en iets lekkers.
Het is weer een bijzondere uitspanning , laat ik zeggen dat Sil de strandjutter er blij van zou worden.
Geweldig allemaal.
De koffie is heerlijk en het gebak ook(chocolade met fudge). Voorlopig kan de lunch even wachten.
We zetten onze reis voort naar Waipapa point met een prachtig uitzicht over de Pacific Ocean maar geen zeeleeuw te bekennen helaas.
Omdat we ruim 300 km. moeten rijden vandaag kunnen we niet overal stoppen maar we willen in ieder geval naar Curio Bay , daar vind je het Petryfied Forest , 180 miljoen jaar oud plat bos.
Wat blijkt de weg naar Curio Bay is 80% gravel road dus dat wordt 14 km. Lang stof happen en hobbelen.
Onderweg komen we 2 cowboys tegen een op de motor die vind dat 80 km. Per uur makkelijk kan en de andere in een auto en denk er hetzelfde over en komt ons ongeveer op 2 wielen door de bocht tegemoet.
Maar ons Franske laat z’n eige nie gek maken en na 14 lange kilometers komen we aan op een bijzondere plek. We lopen over een door mineralen verkoold bos . Op verschillende plekken zie de boomstructuur en omvang duidelijk. Dit is heel bijzonder. De pinguin met de gele ogen zou hier ook moeten zijn maar wil zich niet laten zien.
Maar ja je kunt niet alles hebben.
We zetten onze reis voort naar Balclutha en onderweg stoppen we voor een picknick.
Het is hier ook weer bijzonder mooi, maar helaas hebben we te weinig tijd om ook de watervallen te bezoeken.
De Catlins en omgeving zijn zeker de moeite waard.
In Balclutha gaan we tanken en wat inkopen doen en dan gaan we door naar Dunedin.
Rond 16.15u. komen we aan in Dunedin. Een van de oudste steden van Nieuw Zeeland en erg schots.
We besluiten naar de VVV te rijden omdat we via een andere route binnen zijn gekomen dus we hebben niks aan onze route beschrijving .
Je zou denken dat een stad vergelijkbaar met Den Bosch toch wel zou bruisen op een zaterdagmiddag maar dat is niet het geval. Het oogt allemaal heel gezellig maar van grote drukte is geen sprake.
De dame van de VVV wijst me de weg en gelukkig zitten we in de goede richting.
We komen aan bij een prachtige victoriaanse houten villa wat onze B&B voor de nacht blijkt te zijn.
Onze gastheer Brent staat al klaar op de brede trappen om ons te verwelkomen.
Hij helpt ons met de bagage en zijn vrouw Daisy zit een lekker bakske koffie.
Wat een aardige mensen, ze snappen ook meteen dat we een lange reis achter de rug hebben en weinig puf hebben om vanavond Dunedin te bezoeken. Een goed alternatief is een wandeling van 20 minuten naar de Pacific Ocean om daar een lekkere borrel te pakken en een hapje te eten.
Frans gaat even dutten en ik ga wat berichten beantwoorden en e.e.a. opladen.
Daarna douchen en we zijn klaar voor een lekkere wandeling naar de Pacific Ocean.
Het is heerlijk weer dus er wordt zo laat nog gezwommen en gesurft. Er is veel vertier op de terrassen dus erg gezellig.
We besluiten naar een Aziatisch restaurant te gaan waar we heerlijke Vietnamese en Thaise
gerechten bestellen .
Het is weer bijzonder lekker allemaal .
We wandelen op ons gemak terug en zijn blij ons kussen te voelen. Op naar dromenland.
Wat hebben wij geslapen , en de volgende ochtend worden we uitgerust wakker.
We ontbijten gezellig met een Engels stel en wisselen tips en bijzondere ervaringen uit. Zij hebben nog 9 dagen te gaan op het zuidereiland , helaas voor ons begint het aftellen. We nemen afscheid van iedereen met 3 kussen (lekker nederlands) en bedanken Brent en Daisy voor de gezelligheid en goede zorgen. En we zetten onze reis voort naar Akaroa. Dat is ongeveer 40 km. onder Christchurch gelegen aan een baai.
Iedereen zegt dat het een bijzonder mooi plek is met een Franse slag.
De fransen zijn hier in 1840 aan land gekomen met het idee dat zij nieuw land hadden ontdekt. Toen ze de heuvels overtrokken zagen ze overal Engelse vlaggen. Ze hebben nog even het idee gehad versterkingen vanuit Frankrijk te halen maar kwamen er al gauw achter dat de Engelsen hier al veel langer waren en bezig waren met de onderhandelingen op beide eilanden over het stichten van Nieuw Zeeland.
Ze hebben wel geprobeerd een onafhankelijke staat te stichten maar daar trapten de Engelsen niet in.
We zijn dus benieuwd waar we terecht komen. Voorlopig hebben we nog 500 km. voor de boeg.