Van Dunedin naar Akaroa

We rijden nog even door het centrum van Dunedin, het is tenslotte zondagmorgen en lekker rustig.Het is een oude stad met veel schotse invloeden.We passeren prachtige gebouwen en kerken en zouden eigelijk het treinstation, wat erg mooi moet zijn, nog willen zien maar dat
staat niet duidelijk vermeld op de stadsplattegrond. Ook de omgeving van Dunedin is prachtig met het schiereilang Otago maar helaas we hebben niet meer tijd.
We rijden door een heuvelachtig gebied afwisselend dichter nar de zee en er dan weer eens vanaf. Erg mooi allemaal met veel schapen en koeien onderweg.
We besluiten te stoppen In Moeraki om de Moeraki Boulders te gaan bekijken. Dit zijn enorme ronde grijze keien van soms wel 4 meter doorsnee. Ze liggen groot en klein en soms in stukken verspreid over het strand. Het is gelukkig laagtij of net opkomend tij als we arriveren.
Het is inderdaad een wonderlijk gezicht. Ze zijn ook allemaal anders van structuur en soms van kleur. De bollen die gespleten zijn hebben een merkwaardig structuur aan de binnenkant. Het is prachtig om te zien en ze liggen verspreid over zo'n 50 meter strand.
Een bol zit voor een deel vast aan de rotswand dus je zou denken dat ze vanaf het land hier zijn terecht gekomen maar het blijkt dat ze miljoenen jaren geleden op de zeebodem door ophopingen van kalkzouten. Heel bijzonder allemaal.
We rijden verder naar het plaatsje Oamaru een prachtig Victoriaans stadje met statige gebouwen. Het ziet er allemaal heel verzorgt uit. Helaas moeten we door.
We gaan richting Timaru en besluiten net voor deze grote plaats te stoppen en te lunchen. In een gehuchtje ligt in eens zomaar een hotel langs de weg en we besluiten hier aan te leggen. Het gebouw is zowel van buiten als van binnen prachtig gerenoveerd. De familiegeschiedenis hangt aan de muur. Helaas is het niet meer in bezit van deze familie verteld de manager. Het heeft heel lang leeggestaan en was verschrikkelijk toegetakeld. De vol eikenhouten lambrisering was zwart geverfd alle plafond voorzien van hardboord en de prachtige paneeldeuren met glas in lood waren ook nergens te bekennen. Het heeft veel tijd en liefde gekost omdat op te knappen. Na een voedzame (boeren) maaltijd gaat de reis verder. Het landschap en dus ook de weg is eentonig en rcht toe recht aan. Weer eens wat anders voor de afwisseling. Even voor jullie we rijden over Highway 1, een 2 baansweg waar je max. 100 km. mag rijden en deze Highway gaat door alle dorpen en stadjes waar je binnen de bebouwde kom 50 km. mag rijden.
Zien jullie dat al gebeuren in nederland. Hier vindt iedereen het gewoon en houden ze zich keurig aan de snelheid.
Zo'n 30 km. voor Christchurch buigen we af naar Akaroa. Een prima weg met veel tegemoetkomend weekend verkeer dat terug komt van de zee.
Ook hier zit het venijn weer in de staart want de laatste 30 km. gaan we weer de bergen in met haarspeld bochten. Er komt geen einde aan maar wat een uitzichten over al deze prachtige baaien.
Het kost weinig moeite om onze B&B te vinden gelukkig.
We worden welkom geheten door gastvrouw Jane en ze verteld ons dat wij de komende 2 nachten in een prachtig huisje in de tuin verblijven.
Het is prachtig gelegen met een kleine veranda en een mooie tuin met luie stoelen en een uitzicht over de baai.
Nou Dat gaat goed komen. Wat ons wel verbaasd is het feit dat Jane het ontbijt of de ingredienten voor 2 dagen al klaar heeft gezet in de koelkast en dat we het verder zelf moeten regelen.
We moeten er hartelijk om lachen maar wat maakt het uit als je op zo'n mooie locatie zit.
Dus tijd voor een glaasje wijn en een pilsje onder de notenboom in een heerlijke luie stoel. Wat een kadootje zo aan het einde van de reis.
Morgen gaan we Akaroa verkennen maar dat vertel ik een volgende keer.