Wellington en de oversteek naar Picton op het zuid

Eenmaal in Wellington bleek ik de kaart verkeerd om te houden en stuurde ik Frans naar links terwijl we naar rechts moesten . Gelukkig is het geen wereldstad met dito verkeer dus uiteindelijk pikte we de goede richting weer op en kwamen we bij ons hotel boven op the Terrace. Nou hoog is het inderdaad. Wellington is gebouwd tegen een heuvel dus vandaar. De receptioniste is heel vriendelijk en legt meteen uit dat de parking beneden is op de vierde verdieping, de receptie en het restaurant op de vijfde verdieping en om ons het klimmen te besparen kunnen we de lift bij het restaurant gebruiken die ons 5 verdiepingen lager afzet waardoor we zo goed als op zeeniveau zijn. Onze kamer is op de achtste verdieping. Het uitzicht is werkelijk prachtig we kijken links naar de haven en de zee en rechts de heuvels in en onder ons bevind zich een compact centrum. Hierover geen klagen maar de kamer is niet veel bijzonders. Gammele stoel, vieze vitrage, en gordijnraill die vervangen moet worden, een airco die alleen aan of uit kan en over de badkamer zal ik de details besparen. Gelukkig kunnen de ramen open en dat is prettig in een stad die vanwege de wind de schoonste lucht ter wereld heeft.
Dit is de eerste keer dat we het slecht treffen qua accomodatie maar het uitzicht maakt veel goed.
Dus op naar het centrum met de lift natuurlijk.
We gaan ons wat orienteren voor morgen en een goed restaurant zoeken. Ik had thuis al wat opgezocht t.w. in de Cubastreet maar dat blijkt bij nader inzien the place to be voor de jeugd te zijn en aangezien het vrijdag is gaan die los tijdens Happy Hour. We zoeken het dus ergens anders en vinden een goeie Argentijn waar we heerlijk hebben gegeten. De volgende ochtend zoeken we een Bakery voor een lekker bekske koffie en een ontbijtje en zijn we weer klaar voor een nieuwe dag vol indrukken. We gaan eerst langs de VVV om alvast te kijken of we de postboot in Picton (zuidereiland ) kunnen boeken om mee te varen in The Marlborough sounds. Dit is een gebied bestaande uit een wir war van eilandjes en vaarwegen waar geen wegen lopen en alles per boot gaat dus ook de post. Dus om een indruk te krijgen zou het leuk zijn dit mee te maken. De juffrouw van de VVV is zeer behulpzaam en stelt ons gerust dat we genoeg tijd hebben naar aankomst van de Ferry om onze auto op te halen en toch om 13.30u bij de postboot te zijn.
Verder krijgen we nog een leuke tip om vandaag Zealandia te bezoeken , dat is een reservaat van vele hectare grond helemaal ommuurd ook de grond in om zowel flora als fauna zoveel mogelijk te laten leven en groeien zonder indringers van buiten die ooit lang geleden met de schepen zijn mee gekomen zoals ratten, muizen, possums enz.
Maar eerst gaat we naar het Te Papa museum. Dit een soort openlucht museum maar dan binnen die het ontstaan van NZ laat zien, de Bush en de zee, de eerste bewoners en de latere bewoners, de problemen door de jaren heen. De aardbevingen en andere rampen kortom hoe dit land is geworden tot wat het nu is. Het telt 6 verdiepingen en werkelijk alles is de moeite waard. Dit museum is gratis toegankelijk en voor kinderen laagdrempelig. Daar kunnen wij in Nederland nog wat van leren. Zeer de moeite waard!!! Na de middag gaan we met de Cable Car omhoog naar de botanische tuin en met de gratis shuttle door naar Zealandia wat nog een stuk hoger ligt. Het is zeer de moeite waard maar is veel stijgen en dalen en we hebben al zoveel gelopen vandaag. Toch krijgen we een goede indruk van het idee erachter en hoe het er over honderden jaren weer uit zal gaan zien. De gratis shuttle brengt ons terug naar het centrum en we vinden dat we wel een lekker drankje verdient hebben.
We zitten heerlijk op een terrasje in de zon en de wind is op deze plek gelukkig weg. Dus we nemen er nog een en nog een want het is tenslotte zaterdagmiddag. We besluiten om een thaise take a way te halen en die op de kamer op te eten. Tenslotte moet ik alles nog overpakken zodat we met niet meer dan 2 koffers en 2 rugzakken naar het zuidereiland gaan. En de auto moet ook nog gecheckt en opgeruimd worden want die laten we achter bij de Ferry.
Na dit alles gaan we vroeg naar bed want morgen om 6 uur gaat de wekker.
De volgende ochtend gaan we eerst aftanken en vervolgens op weg naar de Ferry. Alles verloopt vlotjes. In de terminal checken we in en droppen onze koffers af. De autosleutel laten we achter in de postbus en we kunnen aan boord.
We zijn blij dat we vroeg zijn zodat we nog kunnen kiezen uit makkelijke stoelen. Eerst een lekker broodje en koffie en daarna de laatste foto's nemen van het Wellington en het noordereiland.
Er daar gaan we op naar de straat van Cook om de oversteek te maken. Vanwege harde wind wordt het bovendek gesloten dus dan maar een boekje lezen en een tukje doen. Het duurt nog ruim 2 uur voor we weer land in zicht hebben maar daarover vertel ik de volgende keer.