naar Te Anau en the Doubtfull Sound

Naar Te Anau en de Doubtfull Sounds
Vandaag gaan we naar Te Anau in het Fjordenland.
Onderweg wisselen de landschappen elkaar steeds af en het blijft indrukwekkend en prachtig.
Omdat het de afgelopen dagen koud en nat is geweest ligt er overal verse sneeuw op de toppen.
We besluiten te stoppen in Arrowtown een historisch mijnwerkersstadje wat mooi gerestaureerd is.
Vanaf Hoikitika naar beneden zie je steeds meer gemetselde gebouwen en woningen . Dat komt omdat hier vanaf begin 1800 goud is gewonnen, de walvisvaart bracht inkomsten en niet te vergeten de bosbouw. Er kwamen steeds meer gelukzoekers dus er ontstonden ook veel dorpen en steden.
Arrowtown is inderdaad een bezoek waard. Er is zelf een museum en het ziet er allemaal prachtig uit.
Een uurtje later stoppen we onderweg voor een lekkere picknick met een gratis panorama view.
Nu op naar Te Anau. Nog even een koffiestop in Five Rivers. Dat blijkt weer verrassend want in het cafe hangt het vol met schilderijen van lokale schilders. Er zijn allerlei sieraden te koop en andere hebbedingetjes.
Prachtig allemaal.
Aangekomen in Te Anau is het hotel snel gevonden . We worden hartelijk welkom geheten en krijgen te horen dat we een gratis update krijgen en we dus een grote kamer met spa hebben voor 2 nachten.
Nou dat is niet verkeerd. En de chinese receptioniste drukt ons op het hart de spa te gebruiken want die is heerlijk.
Het is een prachtig hotel maar ik schat dat de bezetting voornamelijk uit chinezen en japanners bestaat. Helaas hebben we geen internet op de kamer maar wel gratis WiFi in de lobby.
We gaan een hapje eten bij “the fat Duck” en nemen filet van een lokale riviervis en hert. Het is heerlijk allemaal.
Terug in het hotel ga ik snel beginnen aan mijn verslag en Frans ruimt de auto op. Omdat we overmorgen zonder auto oversteken naar Stewart Island moet er e.e.a. gereorganiseerd worden.
Terwijl ik zit te tikken hoor ik ineens een bekende stem. Jawel, het is Gerard uit Den Bosch. Kei leuk want die hebben we voor het laatst gesproken na de oversteek naar het zuidereiland.
Zijn vrouw komt er ook aan en Frans is ook weer in de lobby. Tijd om bij te kletsen.
Zij hebben vandaag de Millford Sounds gedaan wat erg mooi was maar de reis heen en terug gaat door de bergen over smalle wegen en de veel toeristen doen deze sound dus dan is het ook erg druk.
Zij gaan morgen verder en dus zullen we ze niet meer tegenkomen. Maar we zien elkaar vast tijdens carnaval.
De volgende ochtend worden we opgehaald en gaan we met de bus naar Lake Manapouri, hier gaan we op de boot, dan met de bus over de bergpas en vervolgens met de boot de Doubtfull Sounds bevaren. De boottocht over het meer is prachtig en de gids verteld uitgebreid over vogels , bomen en rotsformaties . Geweldige kleuren zie je in de rotswanden.
Dan vervolgen we onze tocht met de bus , ook daar weer veel uitleg over het dichte mos bomen bos en dit bos heeft maar liefst 50 verschillende soorten mos. Dit komt omdat er gemiddeld tussen de 7 en 9 meter regen per jaar valt. We hebben geluk vandaag want het is een stralende dag. We stoppen bij een prachtige waterval die uit het niets van over de top van de berg naar beneden valt en stoppen vervolgens op het hoogste punt waar we een prachtig uitzicht over de Doubtfull Sounds hebben.
Tot begin jaren 60 was hier geen weg naartoe. Het heeft veel kruim gekost om deze weg en andere wegen aan te leggen want al dat graniet moest weggehakt worden. Wat een klus.
Dan gaan we aan boord en vervolgen onze weg over de Doubtfull Sounds. Adembenemend mooi , zoveel kleuren groen ,overal watervallen , prachtig bloeiende struiken.
Omdat het zo helder is zien we de besneeuwde top van Mt. Coronation.
Dan varen we door naar de monding waar we een stukje Tasman Zee opvaren. Op de rotsen zien we een grote zeehonden kolonie met jongen en albatrossen.
De zee is hier ruig met een koude stormachtige wind maar prachtig.
Op de terug weg door de fjorden wijst de gids je steeds op nieuwe dingen. We hadden graag de dolfijnen gezien maar de afgelopen dagen zijn ze hier niet gespot. Ik heb vandaag ruim 350 foto’s genomen. Dus dat zegt iets over de overdaad aan schoonheid hier.
Dit hele gebied is nationaal park en de mensen die er wonen werken voor het park. Je kunt hier met (school)groepen overnachten in een Hostel of je kunt een overnight cruise boeken en dan slaap je op de boot. Het wordt ok sterk afgeraden zonder begeleiding te gaan wandelen want je bent hier zo verdwaald.
Op de terugweg op de boot over Lake Manapouri raken we aan de praat met een echtpaar uit Auckland. Altijd leuk om tips te krijgen maar iedereen hier wil vooral weten waar je vandaan komt en waarom je hier bent. En wij vinden het leuk om te horen wat hun hier brengt .
De reis is zo voorbij en we nemen afscheid van de kiwi’s.
Het was een lange dag dus we besluiten vandaag in het hotel te eten. Het blijkt een goede keuken.
Als je lang van huis bent is het weleens lekker om iets van thuis te eten.
Frans neemt pasta met zalm maar ik een lekker piepkuiken en ik had m’n zelf niet beter kunnen bereiden. Heerlijk!!
Nog even alles checken voor morgen en de laatste spullen inpakken en we zijn klaar voor Stewart Island.
Maar dat horen jullie de volgende keer.